اختلال شخصیت وابسته
توصیفی که در این یادداشت می خوانید، زاییده
خیال نویسنده نیست. ده ها سال است در کتاب های روان شناسی و روان پزشکی، این ویژگی
ها توصیف، و به عنوان یکی از دوازده آسیب شخصیتی کلاسیک، نام گذاری شده: اختلال شخصیت
وابسته.
می گویند حدود 10 درصد جمعیت، مبتلا هستند
به یکی از این دوازده اختلال شخصیت. لابد باید حدود یک درصد جمعیت، اختلال شخصیت وابسته
داشته باشند؛ اما گمان نگارنده این است که شیوع این اختلال، در جمعیت نسوان ایرانی،
بسیار شایع تر از اینهاست. ضمن اینکه بسیارند کسانی که همه معیارهای تشخیص این اختلال
را پر نمی کنند، اما بعضی هایش را دارند. در روان شناسی می گوییم اینها «رگه» های اختلال
شخصیت دارند. و اگر رگه داران را هم حساب کنیم، معتقدم بیش از یک سوم زنان ایرانی درگیر
این داستان اند.
اما یاران چسبنده، یا همان مبتلایان به
اختلال شخصیت وابسته چه کسانی هستند؟
1- اختلال شخصیت وابسته در خانم ها بسیار
شایع تر است. همان طور که از اسمش پیداست، اینها زنانی هستند که در زندگی، بدون وجود
یک تکیه گاه، اموراتشان نمی گذرد. در کودکی، پدری و مادری تکیه گاهند و در بزرگسالی
هم، باید کسی باشد. و چه کسی بهتر از شوهر؟ اینها همان ها هستند که اگر شوهری داشته
باشند شیطان صفت، باز هم نمی توانند ترکش کنند و عاشقش می مانند. حتی اگر مردشان به
عمد آنها را جان به لب کند تا دست بردارند و رها کنند، آنها رفتنی نیستند.