تحولات جمعیت در منطقه ایذه و باغملک
این دو شهرستان در سال 1335 که نخستین اطلاعات دقیق جمعیتی از طریق سرشماری عمومی نفوس و مسکن کشور گردآوری شد، بخشی از شهرستانهای مسجد سلیمان و رامهرمز بودند و حدود 100963 نفر جمعیت داشتند. در این سال همه جمعیت در روستاها یا مناطق عشایری زندگی میکردند. 10 سال پس از آن در سال 1345 جمعیت این دو شهرستان با 8/0 درصد رشد به 127955 نفر افزایش یافت که 5115 نفر آنها در نقطه شهری جدید ایذه سکونت داشتند. در این سال نیز جمعیت روستایی 96 درصد جمعیت شهرستانها را تشکیل میداد. از سال 68 تا کنون با افزایش جمعیت شهرهای اصلی ایذه و باغملک و تعداد شهرهای این دو شهرستان، نسبت جمعیت شهری در ترکیب جمعیت این شهرستانها فزونی یافت ولی همچنان تا سال 1385، جمعیت روستایی بیش از نیمی از جمعیت شهرستانها را تشکیل میدهد. در سال 1365 جمعیت منطقه به 210686 نفر افزایش یافت که رشدی برابر 3/4 درصد داشته است. این رشد نتیجه مهاجرت ناشی از جنگ و نا امنی در مناطق غربی استان است. 10 سال پس از آن، جمعیت این منطقه با رشد کندتر به حدود 262 هزار نفر افزایش یافت. در سال 1385 نیز با کاهش بیشتر نرخ رشد جمعیت، این منطقه 299 هزار نفر را در خود جای دادهاست. نمودار ( 1 ) تغییرات جمعیتی دو شهرستان مورد نظر در طول 5 دهه گذشته را نشان میدهد. بر اساس این نمودار سال 1365 نقطه عطفی در افزایش جمعیت این شهرستانها بود. این افزایش ریشه در تحولات ناشی از جنگ تحمیلی در غرب استان و مهاجرت وسیع از شهرها و روستاهای غرب استان به این شهرستانها دارد.
ایذه، از شهرهای بختیاری نشین استان خوزستان و مرکز شهرستان ایذه در جنوب غرب ایران است که پیشینه تاریخی آن بنابر پژوهشهای انجام شده و وجود آثار و سنگنبشتههای باستانی مربوط به دوران عیلامیان میباشد. نام قدیمی ایذه انشان بود ایذه، شهر نگارکندههای سنگی و صخرهای ایران نام نهاده شدهاست. به محلی این شهر مال امیر نیز نامیده میشود. ایذه همچنین پایتخت حکومت اتابکان لُر بزرگ بوده است.[۳]
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ایذه٬ هدایت الله خادمی بعداز ظهر امروز در آئین تودیع و معارفه فرماندار ایذه با ابراز تسلیت به مناسبت فرارسیدن ایام محرم اظهار داشت؛ بنده نفراتی را از این شهرستان برای سکانداری فرمانداری ایذه معرفی کرده بودم؛ اما استاندار خوزستان گفت که فرماندار باید کارمند وزارت کشور باشد.